ಶೋಕವೇ ಬರೀ ಶೋಕವೇ..

ಕ್ಷಮೆ ಕೋರುತಿಹ ನನ್ನೊಳ ಉಸಿರಿನ ದನಿ ಕೇಳದೇನೆ
ಈ ಬಡಪಾಯಿಯ ಬಡ ಹೃದಯವನು ಕ್ಷಮಿಸಲಾಗದೇನೆ
ಕಣ್ಣಂಚಲಿ ಧುಮುಕಲೋಗುತಿಹ ಕಣ್ಣೀರ ತಡೆ ನನ್ನ ಚೆಲುವೆ
ನಿನ್ನ ನೋಯಿಸೆನು ನನ್ನ ಪ್ರಾಣವೇ ನನ್ನಂತ್ಯದವರೆಗೂ..

ಸವಿ ಶೃತಿಯ ನುಡಿಸಿರುವೆ ನೀ ನನ್ನಂತರಂಗದಲಿ
ಅಂತರಂಗದ ತಾಳ ತಪ್ಪಿಸದಿರು ಸವಿ ಶೃತಿ ಕೇಳಿಬರದಂತೆ

ಕತ್ತಲ ಕಾನನದೊಳು ಬೆಳಕ ಕಂಡಿರುವೆ ನಿನ್ನಿಂದಲೇ ನನ್ನಾತ್ಮವೇ 

ನನ್ನಾತ್ಮದ ಬಳಿಯೀಗ ಬರೀ ಕತ್ತಲೇಕೆ ನಗು ನೀ ಮತ್ತೆ ಬೆಳಕಿನೊಡೆ..

ಪಿಸುಮಾತ ಪ್ರೀತಿ ಕೇಳಲಿಲ್ಲವೇಕೋ ಅಂದು ನಿನಗೆ
ಅಂಬರದಾಚೆಗಿನ ಲೋಕಕೂ ಅರಿವಿದೆ, ಬಳಿಯಲ್ಲಿನ ನಿನ್ನ ಬಿಟ್ಟು
ಜೋರಾಗಿ ಕಿರುಚುತ್ತಿರುವೆನಿಂದು ನಾ ನಿನ್ನೇ ಪ್ರೀತಿಸಿರುವೆ
ನಾ ನಿನ್ನೇ ಪ್ರೀತಿಸಿರುವೆ ಓಲವೇ ನನ್ನೆದೆಯ ಗುಡಿಯಲಿಟ್ಟು..

ನಿನಗೆ ತಂಪೆರೆವೆ ನಿನ್ನ ಬದುಕಿನಲಿ ಬಿಸಿಬೇಗೆಯ ನಾ ಸಹಿಸುತ
ನಿನ್ನ ಖುಷಿಯಲೇ ಜೀವಿಸುವೆ ಸದಾ ಕಹಿಯ ನಾ ಹೀರುತ
ನೋವ ಮರೆತು ಜಾಗವಿಡು ಎನ್ನ ಅಲೆಮಾರಿ ಹೃದಯಕೆ
ಮಗದೊಮ್ಮೆ ಕಿರುಚಲೇನೆ ಓಲವೇ, ನಾ ನಿನ್ನೇ ಪ್ರೀತಿಸಿರುವೆ..